آنچه در ادامه می خوانید دیدگاه های سه تن از نویسندگان غربی در زمینه عفاف و حجاب می باشد. همان ها که پس از مدت ها تجربه ی بی حجابی، اکنون از خوبی های حجاب و عفاف می گویند:
1) «وندی شلیت» نویسنده آمریکایی: به امنیت خیابانی زنان در گذشته، اشاره می کند و می گوید: محترم شمردن پاکدامنی به زنان نیرو می بخشید. وی همچنین، نتیجه ی مستقیم اهمیت قائل شدن به عفاف زنان را در جامعه، رهایی آنان از مزاحمت ها می داند.[1]
او در بخشی دیگراز کتاب خود می نویسد: پاکدامنی زنانه واکنشی است که به طور طبیعی به یک زن کمک می کند تا از امیدهای خود محافظت کند به خصوص امید برای داشتن یک مرد که همواره با او باشد و نه یک زنجیره از مردانی که او را ترک می کنند.[2]
او در قسمت دیگر از کتاب خویش می نویسد: وقتی که جامعه ما پاکدامنی را به تمسخر می گیرد، چرا باید از رفتار منزجر کننده مردان شگفت زده شویم؟چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم مردان محترمانه رفتار کنند در حالی که تعداد زیادی از زنان با بی عفتی خود دائما به آنان پیام می دهند که لازم نیست اینگونه باشند؟[3]
او عقیده دارد که عفاف مساله ای جهانی و فرا فرهنگی و بسیار با سابقه است [4] وی در ادامه از روند رو به رشد بازگشت زنان به عفاف حکایت می کند و می نویسد: به نظر می رسد که در آمریکا نیز یک انقلاب متقابل در زمینه پوشش از حدود سال 1989 آغاز شده است . مجله تایم از موج عظیم گرایش به پاکدامنی سخن به میان می آورد و نشریه پوشش زنان، گزارش می دهد که تقاضا برای لباس پوشیده، سال به سال افزایش می یابد.[5]
2)«ترولوپ» رمان نویس:در کتاب زندگی نامه خود می گوید: یکی از دلایل نویسنده شدنش این بوده که به مردان صداقت بیاموزد و به دختران بیاموزد که عفت گوهری است که ارزش محافظت دارد.[6]
باارزش تر از طلا 
معجزه چادر 